In 1963 opende vader Piet de eerste zaak, toen nog gericht op groente. Cyclamen werden achter de tomaten opgezet, als proef. “Dit vond hij mooi én bedrijfseconomisch goede planten, ze nemen energie op in de zomer en leggen knoppen aan in de kou. Onze vader liet direct veel aan Monique en mij over: 'Wil je klanten bezoeken in het buitenland? Ga er maar naar toe.'

“Hij forceerde ons niet, Piet liet ons zelf bepalen of we wel of niet de zaak in wilden. Dat werkte goed, ik heb gestudeerd en nog even in Canada gewoond. Monique en ik begonnen in de jaren ’90. De vrijheid die ik ervaar vind ik het mooist. Zelf bepalen of ik nu dit interview doe, mijn eigen dag indelen. Bij ons heerst een informele sfeer.”

Tevreden? Kom zelf maar terug
Vollebregt Cylamen in Amstelveen kende tegenslag, zoals eens ziekte die de teelt bemoeilijkte. “Toen hebben we bewust gekozen: we kunnen óf gaan groeien zoals andere grotere familiebedrijven of we blijven op het winkelformaat dat we nu zijn, met twee vestigingen en ongeveer 12 fte. Dat laatste kozen we. Daar zijn we nog steeds blij mee. Monique en ik zijn beiden van ‘doe maar gewoon normaal’.

“Kwalitatieve producten verkopen zichzelf. Net als onze vader dringen wij nooit aan, verkooppraatjes houden we niet van. Probeer het product en als je het wat vindt, dan kom je maar terug. We hebben tevreden klanten.”

Vol gas
Ook Arno’s vrouw en de man van Monique hebben taken in het bedrijf. Kinderen, neven en nichten springen bij in weekenden of schoolvakanties. “Ik werk ’s avonds, in het weekend, in het voorjaar en in de zomer erg veel. Maar als Monique en ik opnieuw zouden beginnen, zou ik niets anders doen. De kennis van nu zet ik om in de techniek, maar ik zou met net zoveel enthousiasme en gas ertegenaan gaan.”