Umé Studio verkoopt kleding van mode-influencers, maar doet meer: kledingstukken krijgen er een tweede leven. Roos maakt van drie oude blouses bijvoorbeeld één nieuwe. “Ik hou van experimenteren, en hier krijg ik de ruimte.” Ze werkt met natuurlijke materialen en kiest bewust voor hergebruik. “Nieuwe kleding ontwerpen van volledig nieuwe materialen voelt niet goed. Dan voel ik me schuldig. Alles creëren is niet altijd duurzaam.” Voor haar eigen merk Erosi Fashion gebruikt ze biologisch katoen dat ze zelf verft met planten en wortels. “In vintagewinkels heb ik veel geleerd over stoffen. Die kennis neem ik overal mee naartoe.”

Pinterest en Harajuku
Haar inspiratie haalt Roos uit straatmode én het internet. “Ik verlies me regelmatig op Pinterest – een prachtig doolhof. Mijn algoritme is een schatkist aan ideeën.” Ook Tokio Streetstyle – Harajuku – is een grote bron van inspiratie. Bij Umé draait veel om social media. “We maken video's van het maakproces in het atelier. Die delen we op Instagram. Ook dragen influencers weer onze upcycled blouses. Het werkt aanstekelijk.”

Van antikraak tot ondernemersdroom
Uiteindelijk wil Roos haar eigen winkel openen, met daarin haar eigen label. “Ik heb al eens kleding verkocht in antikraakpanden met een groep meiden. Superleuk was dat. Voor mijn 35ste wil ik mijn label helemaal hebben opgezet. Ik heb die deadline zelf verzonnen – een goede stok achter de deur.” Een grote inspiratiebron is Mireille, de eigenaresse van Umé. “Zij laat zien dat je als ondernemer risico’s moet durven nemen. Dat past bij mij. Ik kom uit een ondernemersfamilie. Mijn ene oom heeft een bakkerij, de ander is kapper. Mijn vader is een geboren verkoper.”

Toekomst vol vertrouwen
Over pensioen denkt ze nu nog niet zoveel na. “Mijn moeder is daar meer mee bezig dan ik. Ik heb zoiets van: het komt wel goed – ik word gewoon rijk later!” Ze spaart waar het kan, maar investeren hoort ook bij ondernemen. “Ik heb oprecht vertrouwen in wat ik doe. En als ik veertig ben en er is nog niks van terechtgekomen? Dan kijk ik er gewoon opnieuw naar.”