"Mijn kinderen zijn mijn passie"

...

Fotografie: Tim Buiting.

Op zijn vierde kwam Ridouane Afalah (41) met zijn ouders vanuit Marokko naar Nederland. Lange tijd was voetbal zijn leven en zag het ernaar uit dat hij profvoetballer werd, totdat hij geblesseerd raakte. Sinds zijn achttiende werkt hij met veel plezier in de detailhandel, waarvan de afgelopen twintig jaar bij Circuit Herenmode in Rotterdam.



Waar droom je van en wat wil je absoluut bereiken voor je pensioen?
“Het liefst koop ik een mooi pand. Vastgoed bezitten en verhuren lijkt me wel wat. Het zou helemaal mooi zijn als ik daar later van kan leven.”

Wat wilde je worden als kind?
“Ondernemer, een eigen zaak beginnen. Ik ben van jongs af aan al bezig met kleding.” 

Wat vind je het leukst aan je werk?
“Ik hou van mensen en leer veel van alle persoonlijke gesprekken met mijn klanten. Onder het genot van een bak koffie aan de bar in mijn winkel bouw ik een sterke band met ze op. Die gesprekken vind ik heel belangrijk.”

Wat is je favoriete winkel of merk?
“Ik vind Alberto een heel mooi merk, van goede kwaliteit. Ook ben ik gek op Italiaanse merken, zoals Carlo Colucci, Lorenzi en Montechiaro.”

Wat vind je een belangrijke eigenschap van jezelf?
“Ik heb veel geduld en ben een doorzetter. Ook heb ik aandacht voor mensen.”

“Ik hou van mensen en leer veel van alle persoonlijke gesprekken met mijn klanten”


Ridouane Afalah, Circuit Herenmode Rotterdam

Wat is je passie?
“Voetbal. Mijn zoon is nu net begonnen met voetballen en doet het goed. Ik vind het heel leuk om hem dat te zien doen. Mijn kinderen zijn mijn passie. Ik ben gezegend met vier kleine kinderen en als zij gelukkig zijn, ben ik dat ook.”

Is er iets dat jou plotseling uit je humeur kan halen?
“Alles wat er momenteel in de wereld gebeurt. Het is soms heel naar en onmenselijk. Dat raakt me.” 

Wat is voor jou het toppunt van geluk?
“Gezondheid: dat is het allerbelangrijkst.”

Hoe ziet je ideale pensioen eruit?
“Ik wil graag meer tijd besteden aan mijn geloof. Daar haal ik veel voldoening uit. Het leert me bijvoorbeeld om dankbaar te zijn. Verder zou ik veel tijd doorbrengen met mijn kinderen en de mensen om me heen helpen. Meer voor mijn medemens doen.”

Op welke leeftijd wil je met pensioen?
“Op mijn zestigste. Daarna wil ik ook graag bezig blijven, maar niet omdat het moet.”

Welke plek op aarde zou je nu meteen naartoe willen verhuizen en waarom?
“Ik zie altijd prachtige beelden van Maleisië voorbijkomen, maar weet niet of ik daar echt zou kunnen wonen. Dan wordt het toch eerder Marokko of Nederland. Als het de toekomst van mijn kinderen maar ten goede komt.”